Յուրաքանչյուրն ունի իր «Հարյուր Տարվա Մենությունը»: Իր մտքերը, որոնք գալիս են իր նախնիների ապրածուչապրածից, ասածուչասածից, արածուչարածից: Իր երգերը, որոնք շատ հարազատ են չգիտես որտեղից ու երևի միայն արյան բաղադրության միջոցով են փոխանցվել իրեն: Իր ցավերը, որոնք անհանգստացնում են այն պահից սկսած, երբ ինքն այլևս գիտակցական ու մտածող էակ է: Իր հիշողությունները, որոնք դառն ու տտիպ են` ցեղի անցյալի պես ու նույնքան թանկ ու արժեքավոր են` տոհմի շարունակականության համար:

Մենք մեր մեջ ու մեր կողքին տեսանք մի մարդու, որին կարող էինք հարցնել` ինչպե՞ս եք, ասել նաև` գնանք մի խաղաղ տեղ, քաղաքից դուրս: Գալու էր, որովհետև խաղաղասեր մարդ էր, աղմուկ-աղաղակից հեռու: Աշխարհ եկավ և աշխարհով անցավ կարծես աննկատ, կարծես անշուք, անցավ իր կոչման գիտակցությամբ, աչքը` կուշտ, ականջը` պահած ձայնի: Գանձեր չդիզեց երկրի վրա, իր իսկ բառերով ասած, մի կարգին տուն և մի կարգին քուն էլ չունեցավ:

1990 թվականի ապրիլին այս բանաստեղծությունը դեռևս անտիպ էր, և Համո Սահյանը, որ մեծ չեմուչումից հետո էր միայն համաձայնել հարցազրույց տալու ինձ` ռադիոռեպորտաժ պատրաստելու համար, այն առաջին անգամ հանրությանը ներկայացրեց իր շուրթերով` իբրև նույն այդ ռադիոռեպորտաժի ամփոփում-վերջաբան:

Մեքսիկայում 88 տարեկան հասակում մահացել է հայտնի վիպասան, գրականության ոլորտում Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Գաբրիել Գարսիա Մարկեսը: Ըստ լուրերի` Մարկեսը մահացել է Մեխիկոյի իր բնակարանում:

Երեկ, 87 տարեկան հասակում, կյանքից հեռացել է կոլումբիացի հայտնի արձակագիր, «մոգական ռեալիզմի» վարպետ, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Գաբրիել Գարսիա Մարկեսը:

Երբ որ Համոն կարդում է, գրում է քարի մասին, դա ինձ համար մարդ է, երբ որ խոսում է վանքի մասին, դա Հայոց պատմությունն է, երբ որ խոսում է, ասում է մասուր, երբ որ ասում է ուրց, երբ որ ասում է սար, էդ բոլորը շնչավոր են:

Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը հանդես եկավ գերմանացի աշխարհահռչակ դիրիժոր Յուստուս Ֆրանցի ղեկավարությամբ` ներկայացնելով Բրամսի Ակադեմիական նախերգանքը, թիվ 1 սիմֆոնիան և Գրիգի Դաշնամուրի կոնցերտը: Վերջին ստեղծագործությունը հնչեց քսանութամյա ֆրանսիացի դաշնակահար Տրիստան Պֆաֆի մենակատարությամբ:

«Հայաստան» հրատարակչությունը լույս է ընծայել Հարություն Հովնաթանի «Խոսում-խոսեցնում է Համո Սահյանը» բազմախոսուն գիրքը։ Անկեղծ ասած` վերջին (՞) էս անտեր տարի-ժամանակներում շատ եմ մտատանջվում, թե, ի վերջո, ո՞վ է մեր տիրակալը։ Աստծուն թողնենք իր տեղը` իր Աստծու գործին, որովհետև մենակ մնացած Աստծով բան դուրս չի գա, էնպես չի լինի, ինչպես ուզում ենք։

Նախօրեին տեղեկացրել էինք, որ վերսկսվում է «Պրոգրամա Սուր» թարգմանությունների աջակցման ծրագիրը: Այս տարի նախատեսված է դրամաշնորհ՝ 150 նոր ստեղծագործությունների համար, որոնք պետք է հրատարակվեն մինչև 2015թ-ի նոյեմբերի 30-ը։

Կինոռեժիսոր, ՌԴ կինեմոտոգրաֆիստների միության նախագահ Նիկիտա Միխալկովը մտադիր է մոտ ժամանակներս բացել «սեփական ուսումնական կինոակադեմիան» ռեժիսորների, արտիստների, սցենարիստների և օպերատորների համար: